کجایی...
شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی... gelmiyor آدم روزى مى آیى . . روزی خواهد رسید... ...You don’t want the truth. You make up your own truth خواجـهِ مَــگو که من، مَنم! مولانا
gelmiyor zamanim
kimim ben
kimim ben, bilmeden
yüzünde hayati görmeden
kimim ben telafi etmeden
olsun varsin
söyledim içimden
tarihim biterken
ellerimde bos bir dünya
kalkmadim yerimden
durmadan düserken
ellerimde bos bir dünya
همیشه بخاطر نقطه ضعف‌هایش تو دردسر می‌افتد.
مگس‌ها باید چیزهای چسب‌ناک را خیلی دوست داشته باشند،
شــب پَــره‌ها شعـله را
و آدمها عشق را...!
و همه آنهایى که براى نبودنت شرط بسته اند
رو سیاهان عالم خواهند بود ...
یا بقیة الله فی ارضه
که روزهای تکراری ، تکرار نخواهند شد...
و آن روز ، روز تولد دوباره ی توست!
من نه مـنم، نه من، منم
گــر تــو تویی و مـن، منم
من نه منم، نه من منم...!
